Iedereen is blij...?

Door Elma Lievers

“Iedereen was blij met mij: klanten, collega’s, leidinggevenden, managers, statistieken. iedereen was blij met mij, maar ik was niet blij. En ik was vooral heel erg moe.”

Een half jaar geleden was ze bij me geweest voor een KernTalentenanalyse. In het afgelopen half jaar had ze op basis van het ontdekken van haar KernTalenten de beslissing genomen en haar baan opgezegd.

“Mijn leidinggevenden wisten dat de inhoud van mijn functie niet passend was en dat ik er moe van werd, maar ze bleven maar herhalen dat ik het zo goed deed en dat ze zo blij met me waren. Daardoor werd ik toch ook weer een beetje blij. Ik was kennelijk belangrijk voor ze en dat voelde weer even goed. Op een gegeven moment werkte dat niet meer. Op verzoek kreeg ik wat andere ‘klusjes’. Natuurlijk raakten die weer op. En ik was wéér ongelukkig en moe terwijl de wereld om mijn heen zo blij was met mij…..

Na mijn KernTalentenanalyse besloot ik weg te gaan. Mijn leidinggevende viel zowat van haar stoel af van verbazing toen ik het haar meedeelde. Ik vond dat best wel zorgwekkend; ik had toch best vaak verteld dat ik het niet zo leuk vond en dat ik iets anders wilde?! Zou het zo kunnen zijn dat veel mensen zomaar zeggen dat ze weg gaan, maar dan toch niet weggaan ofzo?”

Ik ging daar eens over nadenken en rondvragen en inderdaad: de collega’s die er al lang zaten wilden bijna allemaal wat anders, maar ze kwamen niet in actie. Ze klaagden over het gebrek aan doorgroeimogelijkheden, over de werkdruk, over van alles, maar ze deden niets en bleven op hun plek ‘hangen’.

“Toch wel raar, dat je het eigenlijk niet zo naar je zin hebt op je werk, uitgeput thuiskomt en op de bank stort, maar dat je toch elke keer weer teruggaat naar die plek die niet gebruik wil maken van al je talenten of die niet passend is bij je talenten. Dat doen niet alleen mijn ex-collega’s, dat doen veel mensen. Een soort masochisme of zelfkastijding lijkt het wel. In het begin is alles leuk en is iedereen blij en enthousiast. Dan denk je dat het over jou gaat, dat je er toe doet, maar is dat wel zo? Staat wel voor op dat je jezelf kan ontwikkelen en of je tot je potentieel komt? Als anderen blij met je zijn kan je er van overtuigd raken dat dat is waar het leven om draait. Want ja, als je dan wel iets anders gaat zoeken, wie is er dan nog blij met jou?

Nadat ik mijn baan had opgezegd heb ik moeten leren dat het begint bij mij. Bij wie ik ben, bij wat er in míj zit. Niet bij wat de ander van mij wil. En als ik weet wat er in mij zit, kan ik dat kiezen wat bij mij past in plaats van aanpassen aan wat de ander past. Wanneer het uitgangspunt van mijn baan is dat het me energie en plezier geeft dan kan ik juíst het leven leven dat in mij zit. Een leven vol levenslust, scheppingskracht en plezier.”

[display-posts image_size="medium" wrapper="div" wrapper_class="display-posts-listing grid" meta_key="_thumbnail_id"]